"EDUKACJA PRZEZ RUCH" - METODA PRACY Z DZIECKIEM STWORZONA PRZEZ DOROTĘ DZIAMSKĄ.

Nauczyciele w naszej placówce w swojej pracy będą wykorzystywać elementy metody "EDUKACJA PRZEZ RUCH".Edukacja przez ruch to kinezjologiczny system kształcenia i terapii, opracowany przez Dorotę Dziamską, który wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch organizmu w procesie jego rozwoju. Człowiek rusza się, a więc przez ruch uaktywnia zmysły,dzięki którym poznaje otaczający go świat.Istotą tych zajęć jest stwarzanie dziecku sytuacji edukacyjnych, w których w miarę swoich możliwości osiągnie ono optymalny poziom rozwoju: intelektualnego,społecznego, emocjonalnego i fizycznego. Ogromnie ważne jest przy tym uaktywnienie podczas działania wielu zmysłów (integracja sensoryczna). Poznawanie świata wielozmysłowo poprzez: wzrok, słuch, dotyk, ruch aktywizuje pracę mózgu i zapewnia jego prawidłowe dotlenienie. Ruch staje się więc podstawą integracji sensorycznej i umożliwia jej pełną realizację podczas zajęć.Metoda "Edukacja przez ruch" to zbiór ćwiczeń, usprawniających poszczególne funkcje organizmu, angażujące zintegrowane ruchy różnych części ciała, prowadzące do powstania pracy plastycznej. Podczas zabaw dzieci klaszczą, wyrzucają ręce, kołyszą się, wstają, siadają, krzyżują nogi, ręce, stukają palcami, kreślą palcami po stole różnorodne wzory, wędrują palcami po kartce, zaciskają pięści, poruszają się wokół stołu, obracają się, a wszystko to dzieje się spontanicznie i zgodnie z potrzebą ruszania się w mniejszej lub większej przestrzeni. Obserwacja tego ruchu przez nauczyciela staje się źródłem wielu ważnych informacji o samych dzieciach: kto z grupy jest dzieckiem kinestetycznym, kto radzi sobie z koordynacją, a kto wymaga wsparcia w tym względzie? Proponowane ćwiczenia uwzględniają możliwości motoryki dziecka oraz fizjologiczny ruch organizmu. Istotnym elementem tej metody jest wykorzystanie origami oraz innych form plastycznych. Rodzaje ćwiczeń stosowanych w metodzie Edukacja przez ruch: •graficzne ćwiczenia wpływające na stabilizację lateralną, wykonywane na małej i wielkiej płaszczyźnie; •graficzne ćwiczenia wpływające na synchronizację pracy mózgu, wykonywane na małej i wielkiej płaszczyźnie oburącz; •graficzne ćwiczenia wpływające na równoważenie lateralnie, wykonywane na małej i wielkiej płaszczyźnie raz jedna,raz drugą ręką; •ćwiczenia manipulacyjne wspomagające sprawność dłoni, ręki, nogi i całego organizmu z wykorzystaniem zabawek. Wszystkim ćwiczeniom towarzyszy muzyka pełniąca rolę elementu porządkującego przebieg ćwiczenia poprzez nadanie mu tempa i rytmu. Jednocześnie jest ona elementem wyzwalającym emocje, motywującym do podejmowania działania i prowokującym element spontanicznego wchodzenia w interakcje społeczne. Sprawia ona również iż wielokrotnie powtarzana "ćwiczona" procedura ruchowa nie staje się po prostu nudna.